W zgodzie ze sobą

blog Beaty Blizińskiej

2021

  • Żona, córka, mała żona i „zła macocha”

    Kompleks Edypa obserwuje się nie tylko u chłopców. Występuje też u dziewczynek, które jako kilkulatki fantazjują namiętnie o małżeństwie z tatą, i aby móc prawidłowo się rozwijać do szóstego roku życia powinny doznać zawodu z jego strony na tym polu.Córki nie mogą zostawać żonami swoich ojców. Powinny więc przegrać niezależnie, czy rywalką jest biologiczna mama,Czytaj… Czytaj dalej

  • „Ślepota rodzica biologicznego” w rodzinie patchworkowej

    Mój mąż i ja jesteśmy w komfortowej sytuacji, ponieważ każde z nas ma swoje potomstwo z przeszłości.Okazało się to pomocne w zrozumieniu, że istnieje ślepota rodzica biologicznego. Słowa te wykułam w rozgrzanym miłością metalu mając za kowadło twardą rzeczywistość. Zmieniłam kształt własnych myśli.Kiedy zamieszkaliśmy razem byliśmy często w sytuacji, w której rodzic biologiczny był zdumionyCzytaj… Czytaj dalej

  • Teoria poliwagalna w pigułce. Zamrożenie, mobilizacja, bezpieczeństwo

    „Coś we mnie wstąpiło i zaczęłam wrzeszczeć. Normalnie się tak nie zachowuję” na twarzy klientki maluje się wstyd. „W tamtym momencie nic się nie liczyło. Chciałem wyjść i ruszyłem w stronę drzwi. Niechcący popchnąłem ją przy tym, i szczerze mówiąc nie miało to wtedy dla mnie znaczenia. Chyba jestem psychopatą. Dopiero potem, jak się wszystkoCzytaj… Czytaj dalej

  • Uzgodnienia Systemowe – co to jest?

    Mieliście podjąć wspólną decyzję, więc zrobiliście głosowanie większościowe. Padły propozycje, każdy zagłosował na którąś. Szybko policzyliście głosy. Na niektórych twarzach wymalował się niepowstrzymany uśmiech, wiele osób spoglądało gdzieś w bok z uczuciem niesmaku. Dwie osoby po tym wydarzeniu odeszły z grupy. Znasz to? Grupa, która wcześniej czuła się dobrze razem stała się napiętym zbiorem podgrupCzytaj… Czytaj dalej

  • Skrzenie trzech wewnętrznych postaci kobiecych. A także o snach

    Natalia de Barbaro określiła trzy archetypiczne postacie wewnętrzne kobiet: Królową Śniegu, Męczennicę i Potulną, które w procesie rozwoju osobistego możemy przeistoczyć w Dorosłą, Serdeczną i Dziką.Zobaczyłam w tym dodatkowo odbicie trójkąta dramatycznego tworzonego z ról: Oprawca, Ofiara i Ratowniczka (lub Ratownik). Ten trójkąt działa w klasycznym ujęciu tak, że jeśli się wejdzie w którąś zCzytaj… Czytaj dalej

  • „Czuła przewodniczka” Natalii de Barbaro

    Czytam Czułą Przewodniczkę, jestem w połowie. Nie miałam wielkich nadziei co do tej książki, ale dostałam w prezencie zimą, i wreszcie doczekała się czytania. Nie mogę się oderwać. Wiedza psychologiczna zawarta w tej książce jest jasna dla osoby, która 20 lat temu trzykrotnie przeszła przez Biegnącą z Wilkami ze łzami w oczach, a potem nigdyCzytaj… Czytaj dalej

  • Bratki czy nasturcje? Stałość czy rozwój? Zostać czy odejść?

    Pytania, które możesz sobie zadawać w obliczu dylematu, żeby zyskać więcej klarowności: Jeśli Twoja odpowiedź brzmi „on musi się zmienić”, oznacza to, że w istocie nie leży to w polu Twojej sprawczości, czyli nie masz na to wpływu. Wg wszelkich badań i doświadczeń: nie należy liczyć na to, że ktoś inny się zmieni, ponieważ inneCzytaj… Czytaj dalej

  • „Nie potrafię pokochać mojego pasierba. Po prostu nie przepadam za nim, a on za mną”

    List od czytelniczki Wysokich Obcasów: Droga redakcjo,Od dwóch lat tworzymy z mężem rodzinę patchworkową. Ja z pierwszego małżeństwa mam sześcioletnią córkę, a mąż syna i córkę. Majka ma 9 lat, a Tymek 11. Mieszkamy we trójkę z mojącórką, która z tatą widuje się w co drugi weekend i w środy po lekcjach. Dzieci męża sąCzytaj… Czytaj dalej

  • „Ciągle coś ode mnie chcą, a to kanapkę, a to sprawdź mi lekcje z matmy…”

    List od czytelniczki Wysokich Obcasów: Na początku lockdownu było mi szkoda dziewczynek, że nie spotykają się ze znajomymi, nie mogą chodzić na swoje ulubione zajęcia dodatkowe. Starałam się im jakoś osłodzić czas w domu. Minęło kilka miesięcy, a ja mam wrażenie, że dałam sobie wejść na głowę. Dziewczynki przestały sprzątać w pokoju, nie chcą miCzytaj… Czytaj dalej

  • Dlaczego niektórzy wybierają sesje empatyczne zamiast psychoterapii?

    …jestem zaskoczona, jak bardzo dużo stało się w ciągu tej jednej godziny. Mam poczucie, że nie potrzebuję więcej sesji, żeby dalej międlić ten temat, bo rozjaśniłam go sobie wystarczająco. Niby taka sesja empatyczna to nie jest psychoterapia, a jednak mam poczucie, że pomogła mi szybciej i głębiej, niż dotychczasowe doświadczenia z terapiami. Nieważne, czy tematemCzytaj… Czytaj dalej