…i to na nie byle jakim rozmawianiu, tylko na takim, w których zachodzi słuchanie, rozumienie, branie pod uwagę każdej z zaangażowanych osób.
Jeśli osoba rozmawia tak, że regularnie nie czujesz się wysłuchana/y/e, zrozumiane/a/y, brany/a/e pod uwagę, choćby nie wiem, jak atrakcyjna była oprócz tego, niestety jest to red flag, nie ładuj się w to.

Co zrobić, żeby się udawało?
- Naucz się rozpoznawać własne potrzeby i mówić o nich, a także stawiać granice. Jeśli to sprawia Ci trudność, poproś o pomoc, powiedz o tym swojemu psychoterpaeucie, zapisz się na warsztaty NVC. Bądź z osobami, które mają wysoką kulturę rozmawiania. Możecie też iść na kurs NVC razem, jeśli chcecie. Albo na mediacje NVC. Co jakiś czas wracajcie do podstaw: fakty, uczucia, potrzeby, prośby.
- Umów się z każdym ze swoich partnerów na cykliczną rozmowę o tym, jak Wam jest razem, i jak Wam jest w polikule.

Jak uniknąć utknięcia w uprzejmościach typu „wszystko jest w porządku”?
Możecie ustalić stały termin i porządek takich spotkań w diadach, ale też triadach, quadach, pentadach, cokolwiek jest Wam potrzebne, i np. każde z was może po kolei odpowiedzieć na pytania (przykładowy schemat spotkania):
1. Z czym jest mi teraz dobrze i chcę, żeby tak zostało?
2. Czy dzieje się coś, co sprawia mi dyskomfort i ewentualnie jakie mam pomysły na zmianę tej sytuacji?
3. Z kim jeszcze trzeba to omówić i jakie kroki postanawiamy zrobić?
4. Czas na to, co sprawia, że czujecie ze sobą dobry kontakt. To może być np. przytulanie, czy wspólne obejrzenie serialu.

Kilka wskazówek:
- Daj swojej osobie partnerskiej możliwość swobodnego dzielenia się swoimi pomysłami i oczekiwaniami – nawet jeśli różnią się od Twoich. Stwórzcie razem atmosferę bezpieczeństwa podczas rozmowy.
- Kierujcie się zasadą: szczerość jest ważniejsza niż utrzymanie pozornej zgody. Miej odwagę mówić o swoich prawdziwych potrzebach, zamiast zgadywać, czego druga osoba chciałaby usłyszeć.
- Staraj się mówić konkretnie – wyjaśniaj swoje myśli, podając przykłady z życia.
- Nie ingeruj w nieswoje sprawy, nie ratuj nikogo oprócz siebie i ew. swoich związków. Nie musisz być rycerzem ani adwokatką, nie musisz godzić zwaśnionych stron. Wszyscy są dorośli i każda osoba dba o siebie i swoje związki.
- Nie oceniaj i nie pozwól się oceniać.
Taki sposób komunikacji pomaga budować wzajemne zaufanie i lepiej się rozumieć.

A to przykłady dodatkowych pytań, które możecie sobie zadawać podczas takich rozmów:
- Jakie zasady komunikacji chciał(a)byś wprowadzić, byście mogli być na bieżąco ze swoimi sprawami?
- Jak często i w jakiej formie preferujesz kontakt, gdy jesteśmy od siebie oddaleni?
- Na ile czujesz się swobodnie, gdy Twoja osoba partnerska dzieli się informacjami o Tobie i Waszym związku z innymi osobami partnerskimi?
- Jakiego rodzaju wiadomości o życiu uczuciowym i seksualnym swojej osoby partnerskiej chcesz otrzymywać? Jakie zmiany w tej sferze są dla Ciebie istotne?
- Ile czasu, energii i innych zasobów możesz poświęcić na nowe związki?
- Jak dużo czasu chciał(a)byś spędzać ze swoją osobą partnerską?
- Ile przestrzeni i czasu dla siebie potrzebujesz, by czuć się dobrze i zregenerowanym/ą?
- Jakie aktywności lubisz wykonywać samodzielnie, bez udziału osoby partnerskiej?
- W jakim stopniu chcesz angażować się w związki z metamourami lub innymi osobami z waszej sieci związków?
- Z kim wyobrażasz sobie wspólne mieszkanie?
- Czy planujesz mieć dzieci? Z kim? Jak się czujesz z myślą, że Twoja osoba partnerska chciał(a)by mieć dzieci z kimś innym?
- Jakie ważne informacje o Twoich obecnych związkach powinny być znane nowej osobie partnerskiej? Jakie granice są już ustalone?
- Czy któryś z Twoich związków jest dla Ciebie priorytetowy? Jeśli tak, co to oznacza w praktyce?
- Czy któraś z Twoich osób partnerskich ma prawo weta wobec Twoich innych związków?
- W jakim zakresie akceptujesz, by Twoja osoba partnerska miała wpływ na Twoje życie uczuciowe i seksualne z innymi osobami?
- Czy są rzeczy, które chcesz zachować wyłącznie dla jednej osoby partnerskiej?
- Kto podejmuje ostateczne decyzje w sprawach takich jak ciąża, dzieci, przeprowadzka?
- Jak chcesz organizować wspólny czas i umawiać się na spotkania?
- Na ile jesteś otwarty/a na ujawnianie poliamorii wobec otoczenia? Jak to wpływa na Twoje osoby partnerskie?
- Jak rozdzielasz zasoby finansowe między poszczególne związki?
- W jaki sposób chciał(a)byś dzielić opiekę nad dziećmi i inne obowiązki, by było to jasne i sprawiedliwe?
- Co sprawia, że czujesz się emocjonalnie bezpiecznie w poliamorii, zwłaszcza w sytuacji zmian?
- Co chciał(a)byś zachować w niezmienionej formie?
- Jaka jest najważniejsza rzecz, którą Twoja osoba partnerska może zrobić, byś czuł(a) się bezpieczniej i bardziej komfortowo?
- Jak definiujesz seks bez zabezpieczeń i jak się z tym czujesz w kontekście swoich i partnerskich związków?
- Jak wpływa na Ciebie świadomość, że Twoja osoba partnerska uprawia seks z innymi osobami?
- Jak się czujesz z myślą, że Ty lub Twoja osoba partnerska możecie uprawiać seks z różnymi osobami tego samego dnia?
- Jak reagujesz, gdy widzisz na ciele osoby partnerskiej ślady po seksie z kimś innym?
- Czy są praktyki seksualne, które wolisz, by Twoja osoba partnerska realizowała z kimś innym, a nie z Tobą?
- Jak możesz zadbać o swoje dotychczasowe związki, gdy pojawia się energia nowego związku?
- Jak chcesz postępować, gdy Ty lub Twoja osoba partnerska jesteście zaproszeni na wydarzenie z osobą towarzyszącą?
- Jeśli dojdzie do zdrady lub złamania umowy, w jaki sposób najlepiej byłoby Ci to zakomunikować? Czego potrzebujesz, by odbudować zaufanie?
- Jakiego wsparcia oczekujesz, gdy pojawia się u Ciebie zazdrość?

Podstawą udanego związku poliamorycznego jest otwarta, szczera komunikacja, jasne ustalenie granic
dlatego poliamoria wymaga rozmawiania, rozmawiania i jeszcze rozmawiania.
i zgoda wszystkich zaangażowanych osób
Dodaj komentarz