Macierzyństwo to miejsce w naszej kulturze, w którym lokujemy, a raczej grzebiemy, własne konflikty dotyczące bycia w pełni człowiekiem.
Macierzyństwo jest kozłem ofiarnym naszych osobistych i politycznych niepowodzeń. Obwinia się je za wszystko, co jest nie tak ze światem, choć wiadomo, że jego naprawienie jest zadaniem niemożliwym do zrealizowania.
Co robimy matkom, oczekując, że będą dźwigać ciężar wszystkiego, co najtrudniejsze do rozważenia w naszym społeczeństwie i w nas samych? Matki nie mogą nie mieć kontaktu z najtrudniejszymi aspektami każdego w pełni przeżytego życia. Dlaczego miałyby malować rzeczy jasnymi, niewinnymi i bezpiecznymi?”
[Jacqueline Rose, Matki: esej o miłości i okrucieństwie, fragment, tłumaczenie własne]
