Miłość jest obfita, a każda relacja jest wyjątkowa
Miłość i szacunek zamiast roszczeń
Znajdź swoje ważne wartości relacyjne
Heteroseksizm jest wszechobecny, ale nie pozwól, by kierował Tobą strach
Buduj przestrzeń na piękne niespodzianki
Udawaj, aż się uda („Fake it til’ you make it”)
Zaufanie jest lepsze
Zmiana dzięki komunikacji
Spersonalizuj swoje zobowiązania
Miłość jest obfita, a każda relacja jest wyjątkowa
Anarchia relacji kwestionuje pogląd, że miłość to ograniczony zasób, który jest prawdziwy tylko gdy dotyczy jednej pary. Masz możliwość kochania więcej niż jednej osoby, a miłość, którą dajesz jednej osobie, nie umniejsza miłości do innej. Nie porównuj ludzi i relacji – doceniaj każdą osobę i Waszą więź. Nie trzeba nikogo nazywać „głównym” partnerem, by relacja była prawdziwa. Każda relacja jest niezależna i dotyczy autonomicznych osób.
Miłość i szacunek zamiast roszczeń
Nieopieranie relacji na roszczeniowości to wyraz szacunku dla niezależności i samodzielności innych. Twoje uczucia czy wspólna historia nie dają Ci prawa do kontrolowania partnera tak, by spełniał „normy relacji”. Staraj się angażować bez przekraczania granic i przekonań drugiej osoby. Zamiast wymuszać kompromisy, pozwól ukochanej osobie wybrać własną drogę – to nie musi oznaczać kryzysu. Brak roszczeń i żądań jest gwarancją wzajemnego, autentycznego związku.
Znajdź swoje ważne wartości relacyjne
Jak chciałbyś być traktowany przez innych? Jakie są Twoje podstawowe granice i oczekiwania wobec wszystkich relacji? Z jakimi osobami chcesz spędzić życie i jak mają wyglądać te relacje? Określ główny zbiór wartości i stosuj je do każdej relacji. Nie tworząc wyjątkowych zasad w ramach dowodu „prawdziwej miłości”.
Heteroseksizm jest wszechobecny, ale nie pozwól, by kierował Tobą strach
Społeczeństwo kreuje bardzo silne normy dotyczące tego, jak powinna wyglądać „prawdziwa miłość” i jak żyć. Wiele osób będzie kwestionować Twoje relacje, jeśli odbiegają od norm. Współpracuj z bliskimi, aby znajdować sposoby radzenia sobie z opresyjnymi normami. Szukaj pozytywnych sposobów na przeciwdziałanie temu i nie pozwól, by strach decydował o Twoich relacjach.
Buduj przestrzeń na piękne niespodzianki
Wolność spontanicznego wyrażania siebie, bez lęku przed karami i konieczności spełniania oczekiwań, ożywia relacje budowane w duchu anarchii relacji. Organizuj relacje na bazie chęci spotkania i odkrywania się, a nie na obowiązkach i rozczarowaniu brakiem ich realizacji.
Udawaj, aż się uda („Fake it til’ you make it”)
Czasem wydaje się, że trzeba być „superczłowiekiem”, by łamać normy związane z niestandardowymi relacjami. Pomocna jest strategia „udawaj, aż się uda”: gdy czujesz się pewnie, wyobraź sobie, jak chcesz się zachowywać, zamień to w proste zasady i trzymaj się ich w trudnych chwilach. Szukaj wsparcia u innych łamiących normy i nie obwiniaj się, gdy presja norm sprawi, że zachowasz się niezgodnie ze swoimi przekonaniami.
Zaufanie jest lepsze
Zakładanie, że partner nie chce Cię zranić, prowadzi do pozytywnych relacji. Nie podchodź do relacji z nieufnością, nie wymagaj nieustannych dowodów zaangażowania. Czasem druga osoba ma zbyt wiele na głowie i nie może dać Ci opieki – stwórz relację, gdzie wycofywanie się jest akceptowane i łatwo wybaczane, daj przestrzeń do rozmowy i odpowiedzialności. Pamiętaj jednak o swoich wartościach i dbaj także o siebie!
Zmiana dzięki komunikacji
Większość ludzkich aktywności podlega normom społecznym. Jeśli chcesz coś zmienić, musisz komunikować swoje potrzeby – inaczej wszystko potoczy się według normy. Komunikacja i wspólne działania są kluczowe do radykalnej zmiany relacji. Ważne, by rozmowa i komunikacja były fundamentem relacji, nie tylko sposobem ratowania „problemów”. Rozmawiaj w duchu zaufania, pytaj i bądź otwarty – interpretowanie domyślne opiera się na normach, od których chcesz odejść.
Spersonalizuj swoje zobowiązania
Życie bez zobowiązań i łączenia się z innymi byłoby puste. Wspólne działania, takie jak budowanie życia, wychowywanie dzieci, czy wspólne zamieszkanie wymagają zaufania i zobowiązań. Anarchia relacji nie oznacza braku zobowiązań – chodzi o projektowanie ich wspólnie, na własnych zasadach, poza normami, które każą wierzyć, że prawdziwa miłość wymaga określonych działań lub uczuć. Zacznij od zera i wyraźnie określ, na jakie zobowiązania masz ochotę w każdej relacji!.wikipedia
manifest pierwotnie został opublikowany po szwedzku na stronie http://www.andie.se
Andie tak pisze także o swojej ścieżce rozwoju osobistego:
W Sztokholmie na początku lat 2000, anarchia relacji narodziła się w środowisku celebrującym różnorodne nurty kontrkultury, takie jak poliamoria, fetyszyzm, sztuka interaktywna, aktywizm technologiczny, anarchistyczna polityka i gry fabularne.
My, ludzie, którzy się tam spotkaliśmy, mieliśmy teorie i życiowe doświadczenia, które dowodziły, że miłość można czuć wobec więcej niż jednej osoby jednocześnie. Społeczne normy dotyczące związków często jednak wykluczały taką możliwość, tworząc swego rodzaju klatkę wokół relacji opartych na miłości. Poliamoria wydawała się kluczem do otwarcia tej klatki, ale szybko odkryliśmy, że i ona więzi miłość, oferując miejsce jedynie dla więcej niż dwóch osób. Zasady w poliamorycznych związkach często były jeszcze bardziej rygorystyczne, a miłość postrzegana była jako coś jednocześnie wyjątkowego i niebezpiecznego. Ci, którzy zgodzili się wejść do tej klatki, podlegali kontroli innych oraz musieli kontrolować ich zachowanie. Nasze anarchistyczne duchy nie tolerowały takiej klatki i nie chciały nikogo, zwłaszcza tych, których kochaliśmy, tam umieszczać.
Anarchia relacji to idea, że miłość nie potrzebuje określonego zestawu reguł, a wszystkie nasze relacje mogą być wartościowe i tworzone przez osoby w nich uczestniczące, opierając się na wolnej woli i radykalnym pragnieniu unikania definiowania relacji przez próby sprawowania władzy nad innymi. Jednocześnie odrzucaliśmy statyczne pojęcia płci, co oznaczało porzucenie każdego modelu relacji opartego na przestarzałych ideach płci i seksualności. W świecie, gdzie wszystkie te pojęcia są nieodwracalnie powiązane z seks i płcią, definiowanie relacji na tych podstawach wydawało się bezcelowe. Chcieliśmy się tego wszystkiego pozbyć!
Chcieliśmy anarchii:
„Niech wypierdala cały porządek i relacje oparte na władzy!”
Anarchia relacji stała się moją osobistą drogą do wolności od wszystkich sztywnych norm i struktur władzy, które znalazłam w normatywnej miłości i rolach płciowych. Była to idea różna od poliamorii, która rezonowała z wystarczającą liczbą osób, by mogła się rozwijać i w Szwecji stać się rozpoznawalnym nurtem w ruchach queer i poliamorycznych. Była kontynuowana przez ludzi szukających radykalnego odejścia od duszących norm i modelu, który był wystarczająco queer, by pomieścić ich i ich relacje.
Zawsze wiedzieliśmy, że takie relacje wymagają więcej pracy — definiowania ich samodzielnie, wspólnie z innymi uczestnikami, zamiast polegania na normach. Dziś widzę też, jak ważne jest uwzględnienie dynamik władzy w anarchicznych relacjach i świadomość, gdy relacje zaczynają się od nierównych układów władzy. Koszt tworzenia całkowicie spersonalizowanego porozumienia relacyjnego może wyglądać inaczej dla różnych osób.
Unikać należy tyranii „braku struktury” — jednocześnie zbyt mało struktury może prowadzić do władzy i korzyści dla tych, którzy ją już posiadają.
Anarchia relacji musi być wyposażona w analizę władzy i być otwarta na deklarowanie struktury w relacjach, gdy jest to potrzebne do ochrony jednostek przed sobą nawzajem.
Dodaj komentarz